ProZ.com translation contests »
Benevolent deception: "The placebo button effect" » English to Greek » Entry by Mary Keramida


Source text in English

Translation by Mary Keramida (#25405) — Winner

Over the course of many years, without making any great fuss about it, the authorities in New York disabled most of the control buttons that once operated pedestrian-crossing lights in the city. Computerised timers, they had decided, almost always worked better. By 2004, fewer than 750 of 3,250 such buttons remained functional. The city government did not, however, take the disabled buttons away—beckoning countless fingers to futile pressing.

Initially, the buttons survived because of the cost of removing them. But it turned out that even inoperative buttons serve a purpose. Pedestrians who press a button are less likely to cross before the green man appears, says Tal Oron-Gilad of Ben-Gurion University of the Negev, in Israel. Having studied behaviour at crossings, she notes that people more readily obey a system which purports to heed their input.

Inoperative buttons produce placebo effects of this sort because people like an impression of control over systems they are using, says Eytan Adar, an expert on human-computer interaction at the University of Michigan, Ann Arbor. Dr Adar notes that his students commonly design software with a clickable “save” button that has no role other than to reassure those users who are unaware that their keystrokes are saved automatically anyway. Think of it, he says, as a touch of benevolent deception to counter the inherent coldness of the machine world.

That is one view. But, at road crossings at least, placebo buttons may also have a darker side. Ralf Risser, head of FACTUM, a Viennese institute that studies psychological factors in traffic systems, reckons that pedestrians’ awareness of their existence, and consequent resentment at the deception, now outweighs the benefits.
Με την πάροδο πολλών ετών, αποφεύγοντας τη μεγάλη δημοσιοποίηση, οι αρχές στη Νέα Υόρκη απενεργοποίησαν τα περισσότερα κουμπιά ελέγχου που κάποτε χρησίμευαν για τη διαχείριση των φωτεινών σηματοδοτών στα σημεία διέλευσης πεζών στην πόλη. Αποφάσισαν ότι οι αυτόματοι χρονομετρητές σχεδόν πάντοτε λειτουργούσαν καλύτερα. Το 2004, είχαν απομείνει λιγότερα από 750 τέτοια κουμπιά σε σύνολο 3.250. Η τοπική αυτοδιοίκηση, ωστόσο, δεν απομάκρυνε τα απενεργοποιημένα κουμπιά, αφήνοντας τους πεζούς να τα πατούν επίμονα, δίχως αποτέλεσμα.

Αρχικά, τα κουμπιά παρέμειναν εξαιτίας του κόστους απομάκρυνσης. Αλλά, αποδείχθηκε ότι ακόμη και ως μη λειτουργικά, εξακολουθούσαν να εξυπηρετούν κάποιον σκοπό. Πεζοί που πατούν ένα κουμπί είναι λιγότερο πιθανόν να διασχίσουν τον δρόμο, προτού ανάψει ο πράσινος σηματοδότης για τους πεζούς, λέει η Tal Oron-Gilad από το Πανεπιστήμιο Ben-Gurion of the Negev στο Ισραήλ. Έχοντας μελετήσει τη συμπεριφορά στις διαβάσεις πεζών, σημειώνει ότι οι άνθρωποι υπακούν πιο πρόθυμα ένα σύστημα που φαίνεται να δίνει βάση στις δικές τους ενέργειες.

Τα μη λειτουργικά κουμπιά δημιουργούν επιδράσεις αυθυποβολής τέτοιου είδους, επειδή οι άνθρωποι αρέσκονται στο να έχουν την εντύπωση ότι διατηρούν τον έλεγχο των συστημάτων που χρησιμοποιούν, λέει ο Eytan Adar, ειδικός στην αλληλεπίδραση ανθρώπων-υπολογιστών, από το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, στο Ανν Άρμπορ. O δρ Adar σημειώνει ότι οι φοιτητές του συνήθως σχεδιάζουν λογισμικά συστήματα με ένα επιλέξιμο κουμπί «αποθήκευσης» που δεν έχει κανέναν ρόλο πέρα από το να παρέχει διαβεβαίωση στους χρήστες, οι οποίοι δεν γνωρίζουν ότι καθετί που πληκτρολογούν ούτως ή άλλως αποθηκεύεται αυτόματα. Μπορείτε να το σκεφτείτε, συνεχίζει, σαν ένα αφελές πάτημα αυταπάτης που μετρά την εγγενή ψυχρότητα του κόσμο των μηχανών.

Αυτή είναι η μία άποψη. Αλλά, τουλάχιστον στις διαβάσεις οδών, τα κουμπιά που δεν λειτουργούν, μπορεί να έχουν και μια σκοτεινή πλευρά. Ο Ralf Risser, επικεφαλής του FACTUM, ενός ινστιτούτου στη Βιέννη που μελετά ψυχολογικούς παράγοντες σε συστήματα κυκλοφορίας, εκτιμά ότι η πεποίθηση των πεζών για την ύπαρξη των κουμπιών και η συνεπακόλουθη αγανάκτηση απέναντι στην απάτη, πλέον υπερβαίνουν τα οφέλη.


Discuss this entry